بررسی امکان استفاده از ضایعات برنج و گندم برای تولید بیوسورفکتانت توسط لاکتوباسیلوس پلانتاروم

بیوسورفکتانت­ها ترکیباتی آمفی­فیلیک هستند که توسط انواع میکروارگانیسم­ها تولید می­شوند. به نظر می­رسد اصلی­ترین دلیل کاربرد محدود بیوسورفکتانت­ها در حوزه غذا، اطلاعات اندک در مورد سمیت آن­ها و هزینه بالای تولید است. در این تحقیق از گونه لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم  PTCC 1896(پروبیوتیک) برای تولید بیوسورفکتانت متصل به دیواره سلولی در محیط کشت سنتزی MRS استفاده شد. همچنین به منظور مقرون به صرفه کردن تولید، چهار سوبسترای لیگنوسلولزی ضایعاتی، ارزان قیمت و فراوان ایران از جمله ساقه و سبوس برنج و گندم برای تولید بررسی شدند. بیوسورفکتانت تولیدی روی عصاره حاصل از هیدرولیز سبوس برنج در مقایسه با سایر بیوسورفکتانت­های تولیدی در محیط کشت­های ضایعاتی، کمترین کشش سطحی (74/23 میلی نیوتن بر متر) را نشان داد و برای بررسی بیشتر انتخاب گردید. بیوسورفکتانت­های تولیدی در محیط کشتMRS  و عصاره هیدرولیزشده سبوس برنج، استخراج، خالص­سازی و شناسایی شدند. آزمایش­های بیوشیمیایی و طیف سنج تبدیل فوریه مادون قرمز نشان داد که بیوسورفکتانت­های تولیدی ترکیبی از پلی­ساکارید و پروتئین با ساختار مختلف هستند. این مطالعه اطلاعات اولیه­ای برای تولید صنعتی بیوسورفکتانت مقرون به صرفه و ایمن فراهم می­کند که به نظر می­رسد می­تواند در مصارف غذایی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد.